feeling exhausted

 włoskie miasteczko

Ogłaszam wszem i wobec, że moja wena odeszła w siną dal i nieprędko powróci. Koniec ogłoszeń. Czuję ogromne zmęczenie, muszę wam to zasygnalizować właśnie w tej chwili, ponieważ to wpłynie na ciąg dalszy dzisiejszego późnego posta. Zaznaczę, iż w głośnikach już trzeci raz leci "The A Team" w wykonaniu Edzia i Eltona Johna, ale to raczej nic nie wniesie w moje piątkowe rozważania nad sensem istnienia kanapki z serem. Okay, żartuję, wiem, że się uśmiechacie, ponieważ chcecie mi sprawić przyjemność. Ja jestem zbyt leniwa, by unieść choć jeden kącik ust, stąd też na mym obliczu zaległ autentyczny poker face. Koszmarek. Czuje się wyzuta z uczuć... ogarnia mnie stres przed nadchodzącym kwietniem, odechciewa mi się żyć przez poniedziałkowy sprawdzian z matematyki i świadomość, że siedząc nad kartką z zadaniem na powtórkach z trzech lat, mam kompletną pustkę w głowie. Myślę wtedy tylko "jeju, jeju, nic nie wiem, jeju, jeju, jestem beznadziejna, jeju, nie wpadnę na nic sensownego, jeju, jeju". Ale nie o matematyce miałam mówić, o kolczykach z filcu też nie, bo ten najczystszy artyzm w moim wykonaniu uśmierca. Te kolczyki wyglądają jak stworzone dla przedszkolaka, a przedszkolaki zazwyczaj nie mają dziurek w uszach, więc ich istnienie jest pozbawione sensu. Boję się, że popełnią samobójstwo z tego powodu, proszę, nie uświadamiajcie im, że są niepotrzebne na tym świecie! Ciężki tydzień przeżyłam... Wróć, nie wiem, czemu napisałam, że ciężki, w gruncie rzeczy był dość w porządku, nawet pomimo tych codziennych wieczornych prób do bierzmowania. Jakoś tak dzięki nim zauważyłam, że jeśli chcę już się polenić, to nie muszę korzystać z komputera, lepsze będzie czytanie książki. Tak też robiłam i mi to na lepsze wyszło, nie powiem, że nie, uwielbiam czytać. Dzisiaj jakoś tak nie znalazłam czasu na ten mój egzemplarz "Daru wilka", trudno. Nadrobię. Szczerze mówiąc, mam ochotę legnąć na łóżko, zakopać się w pościel i już nie wstawać. Niestety jest to niewykonalne, głównie dlatego, że włosy mi się maskują. Zapomniałam napisać, iż mój pies był u fryzjera i wygląda teraz bardzo nienaturalnie, ma dość brzydko obcięte łapki i generalnie to nie pasuje mu zgolony łebek. Ale tak mógłby pomyśleć ktoś, kto nie kocha go całym serduszkiem, a ja go kocham całym miękkim sercem, więc uważam, że wygląda uroczo i bardzo pięknie, ten mój Zbigniew. Dzisiaj tak ładnie ze mną jadł jabłko. Właściwie to nie wiem, co mogłabym jeszcze wam przekazać. Smutno mi trochę, bo mój tata jeszcze nie wrócił z pracy, a zbliża się jedenasta.... chyba że wrócił... tak, wrócił, zapomniałam, to było kwadrans temu, mam prawo nie pamiętać, prawda? Zdaje się, że więcej tutaj nie naskrobię, ponieważ nie mam pojęcia, co mogłabym napisać. Tydzień był ciekawy, ale streszczenie go zajęłoby mi dużo czasu i byłoby bezcelowe, bo nikt nie chce wiedzieć, co się działo. Tak więc zakończę ten post. Dobranoc.