shakin' all over

Pierwszy raz zdarzyło mi się zaspać na trzecią lekcję. Nadal nie mogę w to uwierzyć, że obudziłam się o godzinie 9:20, a nie 7:00. Co prawda miałam dzisiaj na dziewiątą, więc przyszłam o jedną godzinę za późno, ale właśnie na tej godzinie miałam sprawdzian z trzech lat, którego o dziwo nie muszę już pisać. Więc z jednej strony to było "błogosławione zaspanie", że się tak wyrażę. Dzisiaj mam zamiar spędzić kolejny wieczór na ogarnianie internetów, bo mam mnóstwo zaległości. Zawsze miałam zaległości z dwóch, trzech dni, a tu z dwóch tygodni... Na szczęście wczoraj ogarnęłam bloggera, nie martwcie się, wszystkie wasze posty przeczytałam, nawet jeśli nie pozostawiłam tam śladu mojej obecności. Zmieniając temat, chciałabym, żeby było już po wszystkim. Cytując Artura Rojka: "I nie chce mi się nic, jestem już zmęczony". Walka o oceny trwa, w niektórych przypadkach nic już nie można zrobić, ciągłe sprzeczki z nauczycielami, obustronne zdenerwowanie. Nie lubię tego okresu, chyba w trzeciej klasie jest najgorszy - bo trzeba mieć jak najlepszą średnią, jak najwyższe oceny, trzeba jak najlepiej napisać egzamin gimnazjalny i sprawić, że wszyscy zapamiętają cię jako wspaniałą osobę. Plepleple. Na dzień dzisiejszy ogromnie się boję właśnie mojego świadectwa, bo wiem, że stać mnie na dużo więcej, tylko nie wykorzystałam okazji i czasem coś nie wyszło. Mam szczerze dość mojej szkoły, nawet jeśli wprowadzili do statutu pewne korzystne zmiany (np. zlikwidowali mundurki). Niektórzy nauczyciele po prostu nie wiedzą, co zrobić ze swoim językiem, wyładowują swoje negatywne emocje na klasie i myślą, że pozjadali wszystkie rozumy. Przez trzy lata znosiłam ich humory, znosiłam też ten wszechobecny smród niemytych ciał, zachowanie ludzi, którzy nie wiedzą, co to kultura. Ale teraz chcę się już stamtąd wynieść w lepsze miejsce, tam, gdzie będzie mi dobrze. Poza tym dziesięć miesięcy spędziłam na uczeniu się i myśleniu o szkole, czas zerwać z tymi myślami i wreszcie zacząć myśleć o sobie. Wakacje to idealny czas na poukładanie do kupy swoich emocji, porozmawiania ze swoim ja i ogarnięcie się. Fakt, nikt w ten sposób o wakacjach nie myśli, ale uważam, że właśnie na to pozwala nam taka wielka ilość wolnego czasu. Ja już nie mogę się doczekać tego spokoju ducha, poczucia, że wszystko konieczne zostało już zrobione. Pragnę zrelaksować się na plaży, uśmiechać się do ludzi, chodzić po mieście, zwiedzać Barcelonę, cieszyć się z tego, że wszystko jest w porządku! Śródziemnomorskie widoki zawsze wprowadzają mnie w stan cudownego upojenia, szczęścia (choć krótkotrwałego). Zostały mi dwa tygodnie nerwów & sprawdzianów, dwa tygodnie do otrzymania wyników z egzaminów. Muszę przetrwać ten czas, później będzie już tylko lepiej. Przeczytam wszystkie książki, jakie kurzą się na mojej półce, obejrzę wszystkie zaległe odcinków ulubionych serialów i będę się cieszyć wakacyjną beztroską. Miłego wieczoru!